Muzykoterapia pozytywna - Muzykoterapia może być stosowana również w pracy z osobami zdrowymi. Jej zastosowanie może odnosić się tu do pogłębiania osobistego potencjału. samoanalizy i wglądu, czy też do poprawy samopoczucia lub poprawy szeroko rozumianej jakości życia. Takie podejście do muzykoterapii bliskie jest działaniu psychologii pozytywnej, która w swoim założeniu zajmuje się podłożem dobrego samopoczucia i szczęścia. W miejsce badania negatywnych aspektów wiązanych z patologią, psychologia pozytywna zajmuje się głównie elementami pozytywnymi, kojarzonymi z potencjałami człowieka (i ich rozwijaniem), takimi jak kreatywność, inteligencja emocjonalna, wgląd czy poczucie szczęścia. Muzykoterapia pozytywna nie stworzyła specjalnych metod pracy dla „osób zdrowych”. W zakresie metod i technik posługuje się podobnymi środkami i metodami pracy, tyle, że inne są zazwyczaj cele terapeutyczne oraz sam proces terapeutyczny wygląda nieco inaczej. W podejściu pozytywnym nacisk położony jest na stymulację doświadczania potencjału twórczego, a nie na działanie korektywne wobec określonej dysfunkcji czy niepełnosprawności. Takie postrzeganie oddziaływań rozwojowych nawiązuje do salutogenetycznego
modelu zdrowia A. Antonovsky`ego. Według jednego z podziałów autorstwa dr. Macieja Kieryła praca przy zastosowania technik muzykoterapeutycznych z osobami zdrowymi nosi nazwę profilaktyki muzycznej.
Profilaktyka muzyczna - zespół ćwiczeń ruchowych: rytmicznych, perkusyjnych, oddechowych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych stymulowanych odpowiednią muzyką, których wykonywanie ułatwia zachowanie sprawności psychofizycznej. Celami wykonywanych ćwiczeń są: usprawnianie koordynacji ruchowej, wczesna redukcja wzmożonego napięcia psychofizycznego, integracja i poprawa komunikacji w grupie, zrytmizowanie codziennych czynności, korekta postawy ciała, oddechu, mowy, pogłębienie wrażliwości kulturowej (muzycznej), ujawnienie i wspieranie zdolności twórczych, nauka autorelaksacji, poznawanie nowych form aktywizacji, usprawnienie pracy i nauki. Łatwość ćwiczeń zachęca do stosowania ich przez specjalistów nie wykształconych muzycznie i sprawia, że profilaktyka muzyczna może być z powodzeniem wykorzystywana w działaniach terapeutycznych i rekreacyjnych wspomaganych muzyką, w odniesieniu do wszystkich grup chorobowych, wiekowych i rozwojowych.
Prowadzenie: Wojciech Strzelecki
modelu zdrowia A. Antonovsky`ego. Według jednego z podziałów autorstwa dr. Macieja Kieryła praca przy zastosowania technik muzykoterapeutycznych z osobami zdrowymi nosi nazwę profilaktyki muzycznej.
Profilaktyka muzyczna - zespół ćwiczeń ruchowych: rytmicznych, perkusyjnych, oddechowych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych stymulowanych odpowiednią muzyką, których wykonywanie ułatwia zachowanie sprawności psychofizycznej. Celami wykonywanych ćwiczeń są: usprawnianie koordynacji ruchowej, wczesna redukcja wzmożonego napięcia psychofizycznego, integracja i poprawa komunikacji w grupie, zrytmizowanie codziennych czynności, korekta postawy ciała, oddechu, mowy, pogłębienie wrażliwości kulturowej (muzycznej), ujawnienie i wspieranie zdolności twórczych, nauka autorelaksacji, poznawanie nowych form aktywizacji, usprawnienie pracy i nauki. Łatwość ćwiczeń zachęca do stosowania ich przez specjalistów nie wykształconych muzycznie i sprawia, że profilaktyka muzyczna może być z powodzeniem wykorzystywana w działaniach terapeutycznych i rekreacyjnych wspomaganych muzyką, w odniesieniu do wszystkich grup chorobowych, wiekowych i rozwojowych.
Prowadzenie: Wojciech Strzelecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz