Zajęcia teoretyczne połączone z praktyką ruchową:
1. Wprowadzenie do analizy przestrzennej Rudolfa Labana (trzy wymiary, trzy płaszczyzny, bryła dwudziestościanu – skale ruchowe).
2. Kierunki ruchu, poziomy ruchu, czas trwania ruchu – znaki graficzne.
3. Liniowy sposób zapisu ruchu.
4. Metody analizy i zapisu podstawowych akcji ruchowych: przemieszczeń, gestów, skoków, obrotów.
5. Wprowadzenie praktyczne do posługiwania się kinetografią: analiza, czytanie, pisanie.
Kinetografia (w USA: Labanotation) – system analizy i notacji ruchu stworzony na początku XX wieku przez Rudolfa Labana stosowany na całym świecie. Za pomocą niewielkiej ilości znaków graficznych rejestruje czas, przestrzeń, ciągłość przepływu i trójwymiarowość ruchu. System oparty jest na logicznych przesłankach, odwołuje się do przestrzennego modelu geometrycznego i pozwala zapisać każdy rodzaj ruchu ludzkiego, w szczególności taniec. System stosowany w choreologii, choreografii i choreoterapii.
1. Wprowadzenie do analizy przestrzennej Rudolfa Labana (trzy wymiary, trzy płaszczyzny, bryła dwudziestościanu – skale ruchowe).
2. Kierunki ruchu, poziomy ruchu, czas trwania ruchu – znaki graficzne.
3. Liniowy sposób zapisu ruchu.
4. Metody analizy i zapisu podstawowych akcji ruchowych: przemieszczeń, gestów, skoków, obrotów.
5. Wprowadzenie praktyczne do posługiwania się kinetografią: analiza, czytanie, pisanie.
Kinetografia (w USA: Labanotation) – system analizy i notacji ruchu stworzony na początku XX wieku przez Rudolfa Labana stosowany na całym świecie. Za pomocą niewielkiej ilości znaków graficznych rejestruje czas, przestrzeń, ciągłość przepływu i trójwymiarowość ruchu. System oparty jest na logicznych przesłankach, odwołuje się do przestrzennego modelu geometrycznego i pozwala zapisać każdy rodzaj ruchu ludzkiego, w szczególności taniec. System stosowany w choreologii, choreografii i choreoterapii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz